İlkokul sıralarında bu soruları öğretmenime sormuştum. O günden beri cevap bulmayı bekliyorum. Sanki geçiştiriyor gibi geliyor tüm tanıdıklar. Sizin de var değil mi? Hepinizden, çok önemli şeyler yapmanızı bekleyen kimseler. Hatta bazısı vakumlu öpüyor , itiraf edelim.  Aslında tüm hikaye böyle başlıyor. Ben ne zaman sorsam iri kıyım teyze yapıştırıyor benekli elini suratıma *Öpsene çocuum* teyzenin elini diye. Sonrasında Bir daha yeltenemiyor insan köşe bucak kaçmaya. Çay servisi yaparken *len çocuuuk bene beak  bene  ne okuyon sen* deyince karar verdim işte yazmaya. İnsan da ne bir okuma hevesi bırakıyorlar ne de okuduğunu anlama. Yıllardır yazdıklarımı okuyorum anlayabilmek için. Hatta biraz soruşturdum. Bir kaç arkadaşım da dedi bunları neden paylaşmıyorsun? Onlarda anlamasınlar. Bu sebeple Biraz bencil olduğumu düşünebilirsiniz ama siz de anlamayın ki buna çok memnun olurum. Hem bu zamana kadar neyi doğru anladık ki? Mesela saatler...Her gün sürekli baktığımız  ve hemen hemen de  herkesin ulaşabildiği güneş ölçer ay biçer saatler... Hangi saatin doğru olduğunu nereden bilebildiniz? Kime göre doğru? Bu bir felsefe değil çocuklar? Düşünün! Her doğru bir gün yanlışlanabilir. Bu yüzden en güzel icadımızdır zıt anlamlı kelimeler. Yoksa soğuk dediğimizde üşür müydük? Sıcağı bilmeyen korkar mıydı donmaktan? Hadi! şimdi birlik olursak kimseyi anla(ya)mayız . Zaten onu savunmuyor muyuz? Kimse beni anlamıyor. Çok keyifli değil mi ama anlamamazlıktan gelmek de. Yolda yürürken görmemiş gibi , mis mis.  Güncel bir tavır için bir toplanalım istedim. Fena mı? Ne gerek var diyen çocuk seni de sülaleni de bekliyorum. İllaki sen de yazmak istedin anlaşılamadığın için. Burası tam sana göre özgürce, sence ve bence derleyelim mi?